Miguel Ángel Martínez Nóvoa
Lugar: A Coruña
Data Nacemento: 24/02/1962
Actividade Profesional: FUNCIONARIO DE XUSTIZA, MEMBRO DO CORPO DE AUXILIO,
SAIN DO CARCERE DE PEREIRO DE AGUIAR O 27 DE NOVEMBRO DE 2018 ACUSADO DE TERRORISTA INCENDIARIO. PERO REALMENTE O MOTIVO DE INGRESO NA CADEA FOI PARA SERVIR DE CHIVO EXPIATORIO DA MALA XESTION DO LUME QUE LEVA FACENDO O GOVERNO GALEGO NESTES ULTIMOS 40 ANOS.
SAIN DO CARCERE DE PEREIRO DE AGUIAR O 27 DE NOVEMBRO DE 2018 ACUSADO DE TERRORISTA INCENDIARIO. PERO REALMENTE O MOTIVO DE INGRESO NA CADEA FOI PARA SERVIR DE CHIVO EXPIATORIO DA MALA XESTION DO LUME QUE LEVA FACENDO O GOVERNO GALEGO NESTES ULTIMOS 40 ANOS.
FUN COFUNDADOR DO “MEL” (Movimento Ecoloxista da Limia) COMEZAMOS A NOSA ANDAINA HAI APROX. 40 ANOS NO CONCELLO DE RAIRIZ DE VEIGA, CANDO QUERIAN FACER DA LIMIA UNHA MINA A CEO ABERTO COA EXTRACCION DO LIGNITO( CARBON DE MOI BAIXA CALIDADE). DESPOIS VIÑERON MAIS CAMAPAÑAS EN DEFENSA DA NATUREZA E SOBRE TODO DOS NOSOS VENERADOS CARBALLOS CENTENARIOS QUE ERAN ARRASADOS POLAS FAMOSAS “CONCENTRACIÓNS PARCELARIAS”, PORQUEIRA E VILAR SE SANTOS FORON OS NOSO PRIMEIROS COMBATES E AS NOSAS PRIMEIRAS DERROTAS. AS VEIGAS DA CHAIRA FICARON ANIQUILADAS. PERO NA CHAIRA DE RAIRIZ DE VEIGA AINDA NON ENTRARON. CONSEGUIMOS QUE A UE AS PROTEXERA E AS DECLARASE “lic” LUGAR DE INTERESE COMUNITARIO. AGORA ANDAMOS A VOLTA COS VERTIDOS ILEGAIS DE PURINS E ENXURROS DAS GRANXAS INDUSTRIAIS DA COMARCA QUE XUNTO COAS GRANXAS DA PROVINCIA DE LUGO ESTÁN ENCHENDO DE PEZOÑA CONTAMINANTE AS BONITAS VEIGAS QUE FICAN COMO UN RECORDO VIVO DA MALPOCADA LAGOA DE ANTELA, MITICA ALI ONDE AS HAXA. A VER COMO REMATA ESTE CULEBRON FECAL E PODEMOS XA PEDIR A XUBILACION COMO ECOLOXISTAS DE PRO.
Obra Publicada
HOLOCAUSTO LIMIAO, poemario que denuncia a desfeita das parcelarias. Impreso por ALGA (ACTIVADORES DA LINGUA) VIGO.
VOCES DA LIMIA, poemario tamén publicado por ALGA , xunto con poemas do meu amigo, poeta e dramaturgo, MANUEL FONTEMOURA.
ECOS DO XURÉS, poemario publicado coa axuda do Parque Natural desa zona. Os poemas teñen un tinte máxico e contemplativo, astante improprio de min.
BIM LADEM E EU, poemario escrito en portugués onde vexo o mundo árabe con outros ollos, realmente foi escrito por un tal Alí Ben a Bala. Foi editado por DaiquiEdiçoes.
A MULHER PERFEITA, poemario escrito e impreso por min mesmo, do que só fixen 12 exemplares. Nin tan sequer eu teño un. Andan os 12 por aí como as botellas valeiras con mensaxe dentro, boiando no mar. Non sei, tal vez foi un experimento para ver cantas voltas dá a vida. Espero que antes de morrer algún deles volte ás miñas maos…
Ah! Esqueciame. Canto tiña 18 anos escribin unha obra de teatro que se titulaba “LIMIA ADEUS”, trataba sobre a desgraça da extracción do lignito. Un colega do noso grupo deixoulle o texto a un grupo de Alava cun problema similar ao da Limia, que en plan reveindicativo quixo interpretala (traducida ao euskera, claro está). Tamén aquí en Vigo participei no guion dunha comedia crítia que se chamaba “O FARO”, que durante varios anos foi representada pola compañía de teatro profesional FULANO, MENGANO E CITANO
Por último e finalmente quero pegarlle á novela, pero… Non prometo nada!
VOCES DA LIMIA, poemario tamén publicado por ALGA , xunto con poemas do meu amigo, poeta e dramaturgo, MANUEL FONTEMOURA.
ECOS DO XURÉS, poemario publicado coa axuda do Parque Natural desa zona. Os poemas teñen un tinte máxico e contemplativo, astante improprio de min.
BIM LADEM E EU, poemario escrito en portugués onde vexo o mundo árabe con outros ollos, realmente foi escrito por un tal Alí Ben a Bala. Foi editado por DaiquiEdiçoes.
A MULHER PERFEITA, poemario escrito e impreso por min mesmo, do que só fixen 12 exemplares. Nin tan sequer eu teño un. Andan os 12 por aí como as botellas valeiras con mensaxe dentro, boiando no mar. Non sei, tal vez foi un experimento para ver cantas voltas dá a vida. Espero que antes de morrer algún deles volte ás miñas maos…
Ah! Esqueciame. Canto tiña 18 anos escribin unha obra de teatro que se titulaba “LIMIA ADEUS”, trataba sobre a desgraça da extracción do lignito. Un colega do noso grupo deixoulle o texto a un grupo de Alava cun problema similar ao da Limia, que en plan reveindicativo quixo interpretala (traducida ao euskera, claro está). Tamén aquí en Vigo participei no guion dunha comedia crítia que se chamaba “O FARO”, que durante varios anos foi representada pola compañía de teatro profesional FULANO, MENGANO E CITANO
Por último e finalmente quero pegarlle á novela, pero… Non prometo nada!